Tuesday, June 15, 2010

just moved...


not far far away.
just here.

Monday, June 14, 2010

ποδόσφαιρο, το νέο hip (my ass)


Το 2004, τότε που το «μεγάλο, το ωραίο, το αληθινό» μας είχε χτυπήσει κατακούτελα και ανακαλύπταμε πως είναι να είσαι νικητής, φορούσαμε δάφνινα στεφάνια και το παίζαμε γόηδες οι γκόμενες ανακάλυψαν τη μπάλα, εξαιτίας της νίκης της Εθνικής Ελλάδας στο EURO.

Δύο χρόνια πριν, στο επόμενο EURO μας έπρηξαν ξανά...

Έγραφα, λοιπόν, στο πολύ ενδιαφέρον αθλητικό περιοδική +Sport της Καθημερινής (του οποίου η έκδοση αναστάλθηκε πολύ γρήγορα, όπως των περισσότερων ενδιαφερόντων εντύπων στο μπουρδελάκι που λέγεται Ελλάδα) πόσο ενοχλητικές ήταν. Αφορμή για το κείμενο στάθηκε η ήττα, φυσικά, της Ελλάδας τον Ιούνιο του 2008.

Τώρα που τη θέση της κοτάρας πήραν οι hipsters το θυμήθηκα και το αναπαράγω.

{Και, τώρα που το σκέφτομαι, και τότε Sex & the City είχε και τώρα Sex & the City έχει! Ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν αυτοί οι Αμερικάνοι παραγωγοί!}


Όσο για' μένα...παρέμεινα και θα παραμείνω άμπαλη. Θα εκτιμούσα πάντως πολύ μια μπουμπουζέλα (ναι, με «μπ» είναι το σωστό, τουλάχιστον σύμφωνα με την άποψη των Αφρικανών που κάτι παραπάνω θα ξέρουν από εσάς) αν σας βρίσκεται καμία.


Καλό world cup 2010 και άντε, σύντομα στην ήττα.

________________________________________________________________________



Καληνύχτα και καλή τύχη


Επιτέλους) η Ελλάδα αποκλείστηκε από το EURO και οι ερασιτέχνες φίλαθλοι έσπευσαν στο Sex & the City.


Ανήκω στην κατηγορία εκείνη που ήταν, είναι και θα παραμείνουν «άμπαλοι». Κατευθείαν στην πυρά, θα σκεφτείτε. Κακώς. Τουλάχιστον παραμένω σταθερή στην άποψή μου σύμφωνα με την οποία μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε ένα ποδοσφαιρικό ματς βρίσκω στο να παγώνω την εικόνα (με τη βοήθεια της τεχνολογίας και του τηλεκοντρόλ) και ενώνοντας τις μικροσκοπικές χρωματιστές κουκίδες (aka παίκτες) νοητά να δημιουργώ μαγικές εικόνες με φόντο το γρασιδί ντεκόρ. Το πυροτέχνημα (κυριολεκτικά) που προσγειώθηκε στην κόμη μου το 2004 καθώς σύσσωμη η Ελλάς πανηγύριζε σε ταράτσες, σοκάκια, λόφους, λιμάνια, πλατείες, δρόμους, τουαλέτες, όπου στο καλό βρισκόταν καθείς Έλλην υπήκοος, τη νίκη της Εθνικής ομάδας δεν με ταρακούνησε διόλου. Ούτε και τα ελληνικά σημαιάκια παντός τύπου που έγιναν fashion trend ξάφνου φιγουράροντας σε κούτελα, οπίσθια, κεραίες αυτοκινήτων, σεμεδάκια και παν επιστητό προσδίδοντας μια έξτρα εσάνς νεοέθνικ κιτσιάς. Αντιθέτως ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό μέχρι τούδε άσχετων χρίστηκε «φανατικός οπαδός» και εναγωνίως περίμενε την εμφάνιση των διεθνών μας στο φετινό EURO. Κυρίες κάθε ηλικίας, με αμφίεση (που είναι και το κεντρικό ζητούμενο) γαλανόλευκη, στρογγυλοκάθισαν σε καναπέδες και σκαμπό στα απανταχού σαλόνια, bar, café που πρόβαλαν τους αγώνες εκφράζοντας άποψη για offside, κίτρινες κάρτες και διαιτητές με χάρη αυθεντίας. Θιασώτες του φετινού gay parade της Αθήνας πνίγηκαν στο δίλημμα πλατεία Κλαυθμώνος ή Ελβετία –Τσεχία. Emo αγόρια και κορίτσια διέσχισαν το δρόμο εγκαταλείποντας τα σκαλάκια της πλατείας Συντάγματος και έσπευσαν στις απέναντι γιγαντοοθόνες. Και οι χρόνιοι οπαδοί του αθλήματος παραγκωνίστηκαν από τους νεοσύστατους φαν. Και τώρα που η Ελλάδα αποκλείστηκε; Τι θα απογίνουμε χωρίς βαρβάρους; Θα ταλανίσουμε για λίγο καιρό τα αυτιά μας με αναλύσεις και ένα σωρό θεωρίες για την αποτυχία μας, θα κατηγορήσουμε τα εθνικά συμφέροντα που ευνοούν τη Ρωσία (όχι μόνο στο EURO αλλά και στη Eurovision που φάγαμε τη σκόνη της επίσης), θα στήσουμε στην πυρά τους πρωτοκλασάτους παίκτες της Εθνικής Ελλάδος και μόλις ξεθυμάνουμε θα επιστρέψει κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Στα κομμωτήρια, τις ρομαντικές κομεντί, το Γκαζοχώρι, όπου ανήκει τέλοσπάντων ο καθένας αφήνοντας τους «παλιούς» να παρακολουθήσουν τη συνέχεια ανενόχλητοι. Άντε, με εξαίρεση τη γυναικεία γκρίνια γι αυτό το ΣΚ που αντί να πλατσουρίζουν στις παραλίες κοντινών νησιών κατσικώθηκαν στην Αθήνα για τον τελικό. Και εις ανώτερα. Μέχρι την επόμενη μαζική υστερία.


Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό +Sport της Καθημερινής τον Ιούνιο του 2008, από τη Μυρόεσσα Μεταξά



Labels: , , , , , , ,